Charlotte, Remco en kinderen vertellen

februari 2022

Ooit kochten we weleens een staatslot. Dan fantaseerden we erop los wat we zouden doen met een miljoen of meer. Eigenlijk kochten we daarmee dus 'een week fantaseren', want we wisten heus wel dat de kans daadwerkelijk te winnen nihil was.

Het gekke is dat we eigenlijk helemaal niet iets geks wensten, maar een duurzaam huis net zo groot als we nodig hebben op een mooie plek met een stukje grond eromheen waarop we wat fruitbomen en struiken kunnen laten groeien, een paar dieren, een moestuin. Een plek die leeft en waar we ons vrij kunnen voelen, maar ook een plek waar dingen mogelijk zijn; iets gecreëerd kan worden.

Helaas leek dit niet zomaar binnen ons bereik. We zochten met regelmaat naar stukken grond en/of woningen, maar binnen ons budget leek het onmogelijk. Toch bleven we dromen en praten over wat ons ideaal uiteindelijk zou zijn, ondanks dat we al een poos geen staatsloten meer kochten ;-)

Eigenlijk is het ook heel gek dat het heel moeilijk is om duurzaam te kunnen wonen, dat dat afhankelijk is van geld in plaats van wat het bijdraagt aan een gezonde wereld. Dat grond koopwaar is is eigenlijk al heel gek, want er is ooit dan dus iemand geweest die dat zich toegeëigend heeft. Hier zijn jij en ik als vanzelfsprekend mee opgegroeid, maar is het niet vergelijkbaar met dat het net zo raar zou zijn als we huur zouden moeten betalen voor een stukje lucht dat we inademen? Of een energierekening voor zonnestralen? Zou het niet logischer zijn dat de aarde gewoon beschikbaar zou zijn voor iedereen en ieder de verantwoordelijkheid krijgt voor een klein stukje van het geheel zo lang hij op die plek leeft?

Toen overleed Saskia en leidde Wouter van 't Leeuweriksveld me met een paar mensen rond in haar tuin na de afscheidsceremonie. Hij vertelde over haar idealen over dat ze haar huis heeft nagelaten aan Stichting Mensen voor de Aarde.
Wat bijzonder! Na het er thuis met Remco over te hebben gehad ontstond het idee dat dat wellicht een mooie kans voor ons zou zijn om onze droom, en daarmee ook Saskia's droom te kunnen verwezenlijken.

Ontzettend dankbaar zijn we dat Remco en ik daadwerkelijk het vertrouwen hebben gekregen om dit, samen met onze dochters Fee(15), Bloem(13), Vlinder(7) en Maan(4) te mogen gaan doen.

Ondanks dat het huis geschonken is, zat er nog een heel stuk restschuld op het huis en niet te vergeten erfbelasting. Daarvoor is er nu een crowdfunding waarbij we dit bedrag voor eind februari bij elkaar proberen te krijgen.

Hierna mag er nooit meer een hypotheek op dit stuk grond komen. Het mag enkel gebruikt en verzorgd worden door iemand die dat vertrouwen krijgt en zolang diegene er woont.

Wij betalen daar straks een soort huur, al dekt dat woord de lading niet, een beter woord is gebruikersvergoeding. De gebruikersvergoeding is in dienst van het geheel om dat in stand te houden en om de leningen ten behoeve van de crowdfunding af te lossen.

Ons huidige huis hopen we snel te kunnen verkopen. Het geld dat hieruit vrij komt willen we gebruiken om ons nieuwe huis op te knappen en te verduurzamen.

We zien in de stichting geen huurbaas die verantwoordelijk is voor het onderhoud van het huis en/of perceel zoals bij een gangbare huurcontructie. We zullen hier zelf zorg voor dragen.

Daarbij willen we ons inzetten om meer geld te genereren voor de stichting, dit door meer 'huur' (gebruikersvergoeding) af te dragen dan voor de basis vereist is, zodat er ruimte gecreëerd wordt voor het onder de stichting brengen van nog meer woningen en grond.
Wanneer er een x-aantal mensen dit op deze manier doet, dan dragen we samen de stichting dusdanig dat deze vanuit een druppel op de gloeiende plaat een wezenlijke stap naar een gezond systeem kan vormen en we samen, met ieder zijn verantwoordelijkheid over een klein stukje, een gezond en eerlijk geheel mogen vormen.

Charlotte

Charlotte, Remco en kinderen vertellen

voortgang juli 2022

Er is de afgelopen maanden veel gebeurd waarvan we jullie graag op de hoogte brengen.

Vol dankbaarheid kunnen we jullie vertellen dat er zoveel is geleend en geschonken dat de hypotheek van hoeve Rosmerta inmiddels is ingelost en het benodigde bedrag voor het geheel bijna bij elkaar is!

Dat doet echt heel veel met ons. Het vertrouwen dat we hebben gekregen om verder te bouwen aan dit paradijsje. Met regelmaat spreken we uit dat we een jaar geleden toch niet hadden durven dromen dat we nu op de plek staan waar we nu zijn.

Er is veel werk verzet. Het huis stond eerst nog vol met Saskia's spullen. Een hele uitzoekklus eerst voor Wouter en Kathinka en daarna voor ons. Gelukkig was er ook de nodige hulp. Carla, vriendin van de stichting (en van ons) heeft benoemenswaardig veel betekend in de opruimklussen en diverse zaken op marktplaats en andere verkoopgroepen plaatsen en/of naar de kringloop te brengen. Soms leek er even geen doorkomen aan en dan is het zo fijn om samen te staan en er altijd iemand is met precies dat wat nodig is om verder te gaan. Tijdens dat opruimen hebben we ook Saskia een beetje leren kennen. We zijn verwonderd over de grote hoeveelheid projecten die ze is aangegaan ondanks haar situatie.

Tegelijkertijd hebben wij ons oude huis verkocht en ook dat bleek een hele klus om leeg over te dragen. Confronterend hoeveel spullen je als mens in een huis bij elkaar verzamelt. En vrijwel iedereen die we spreken die ooit verhuisd is geeft aan dat ervaren te hebben. Toch hopen we de komende tijd meer en meer te ontspullen.

In Hoeve Rosmerta is er veel geklust en schoongemaakt. Er waren wat vochtproblemen en er was natuurlijk ook een poosje niet in geleefd. Boven hebben we alle softboard-plafonds verwijderd. Daar kwam een prachtige hoge nok tevoorschijn. Beneden is in de eetkamer de gehele vloer vervangen en de rest geschuurd en geolied. De wanden en plafonds zijn fris gewit, tegels eraf gebikt en nu als soort van schone lei om het klus voor klus ons thuis te maken. De komende tijd worden er beneden nieuwe houten kozijnen geplaatst met daarbij openslaande deuren vanuit de eetkamer naar buiten en we willen de oude geiser vervangen door een ecologischer alternatief. De oude gaskachel hebben we verwijderd. In de schoorsteen is een nieuwe afvoer gemaakt waar binnenkort een nieuwe kachel op aan wordt gesloten.

De meeste vrije uren worden in de tuin besteed. Inmiddels is er een mooie route door de tuin gemaakt. We genieten van de verscheidenheid aan wat groeit en bloeit (en vliegt) Dit eerste jaar proberen we vooral te ontdekken en inventariseren wat er al is en de brandnetels en bramen wat in te perken. Ook is er nog veel op te ruimen aan materialen verspreid over het erf en schuren met inhoud. Toch hebben we ook al wat fruitbomen, struiken en aardbeien aangeplant en zijn de biologische bloembollen voor volgend seizoen al besteld. Er worden nog wat bloemen en eetbare planten gezaaid maar een volwaardige moestuin staat op het programma voor volgend jaar. Dan kan het ook de aandacht krijgen die het verdient.

Vriendelijke groet,

Remco, Charlotte, Fee, Bloem, Vlinder en Maan